Przypomnijmy, że dnia 11 lutego 2020 roku Rada Miejska we Wrześni uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla miejscowości Kawęczyn, Marzenin i Gulczewo. Przyjęcie tej uchwały było dużym sukcesem mieszkańców, zaangażowanych organizacji społecznych oraz Rzecznika Praw Obywatelskich, bez którego wsparcia sprawa ta nigdy nie doszłaby do końca.
Uchwała ta została zaskarżona w dwóch skargach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. W marcu 2021 roku Sąd oddalił obie skargi, stwierdzając, że plan jest zgody z obowiązującym prawem. Pisaliśmy o tym tutaj. Jak można było się spodziewać, sprawa miała swój dalszy finał w Naczelnym Sądzie Administracyjnym w Warszawie, a to dlatego że skargi kasacyjne złożył niezadowolony z rozstrzygnięcia właściciel nieruchomości w Kawęczynie.
W ostatnich tygodniach zapadły finalne rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego. Pierwsze z nich zapadło 17 sierpnia (sygnatura: II OSK 1144/21). Sąd stwierdził nieważność § 20 pkt 2 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który stanowił: „W zakresie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu, na terenach oznaczonych symbolami 1R, 2R, 3R, 4R, 6R, 7R, 8R, 9R, 10R, 11R, 12R, zakazuje się lokalizacji nowej zabudowy”. Z kolei w orzeczeniu z dnia 11 października (sygnatura: I OSK 1434/21) Sąd stwierdził nieważność § 20 pkt 2 i § 21 pkt 3 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, które stanowiły: „W zakresie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu, na terenach oznaczonych symbolami 1R, 2R, 3R, 4R, 6R, 7R, 8R, 9R, 10R, 11R, 12R, zakazuje się lokalizacji nowej zabudowy” oraz „W zakresie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu, na terenie oznaczonym symbolem 5R zakazuje się lokalizacji nowej zabudowy”.
Z naszej analizy wynika, że wprawdzie uchylono zapisy dotyczące zabudowy, ale w planie ostały się zapisy dotyczące zakazu lokalizowania przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (§ 6 pkt 1) oraz ostały się zapisy dotyczące zakazu lokalizowania nowych przedsięwzięć związanych z działalnością rolniczą w zakresie: chowu i hodowli zwierząt, przetwórstwa produktów pochodzenia zwierzęcego, utylizacji odpadów pochodzenia zwierzęcego (§ 6 pkt 3 lit. a, b, c). Tym samym główny cel związany z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego został osiągnięty i mieszkańcy mogą spać spokojnie.
Warto jeszcze wspomnieć, że w Naczelnym Sądzie Administracyjnym oczekuje na rozstrzygnięcie sprawa decyzji środowiskowej, ale na razie wszystko zmierza w dobrą stronę. Więcej pisaliśmy o tym tutaj.
